Mopek jest gatunkiem związanym z terenami leśnymi tzn. poluje oraz wybiera kryjówki letnie, w tym schronienia kolonii rozrodczych, najczęściej w lasach. Kolonie rozrodcze zajmują na czas rozrodu szczeliny pod odstającymi płatami kory drzew, w spękaniach pni lub ich rozwidleniach.
Najczęściej lokalizowano schronienia mopków w drzewach o pierśnicy 40 cm lub grubszych – głównie w dębach, bukach i świerkach. Mopki chętnie kryły się w szczelinach w pniach czy w przestrzeniach za odstającymi płatami kory. Najczęściej kryjówki tych nietoperzy były lokalizowane w drzewach martwych, które najprawdopodobniej zapewniają więcej tego typu schronień. W Europie Środkowej często zajmowały martwe świerki po pojawieniu się korników. Tam, gdzie martwe drzewa są rzadkością, mopki mogą również wykorzystywać kryjówki w drzewach żywych. W lasach bukowych w środkowych Włoszech 20 ze zlokalizowanych schronień osobników tego gatunku znajdowało się w drzewach martwych, osiem w drzewach z konarami obumarłymi w mniej niż 50%, pięć w drzewach z konarami obumarłymi w 50-90% a tylko jedno w drzewie żywym. W Polsce, w czasie badań prowadzonych na Równinie Czeszowskiej (południowo-zachodnia Polska) na siedem zlokalizowanych schronień w drzewach sześć znajdowało się w drzewach martwych (świerkach, sosnach, bukach) a jedno w żywym buku. Badania prowadzone w Muszkowickim Lesie Bukowym (południowo-zachodnia Polska) umożliwiły zlokalizowanie 15 schronień kolonii rozrodczych. Wszystkie kryjówki w drzewach znajdowały się w martwych świerkach mimo obecnych również, choć w mniejszej liczbie, martwych buków. Również w Puszczy Białowieskiej wiele zlokalizowanych schronień mopków znajdowało się za płatami kory martwych świerków. Kryjówki w drzewach znajdowano najczęściej na 10 m nad ziemią lub wyżej.
Kolonie mopków korzystają także z budek szczelinowych, sztucznych schronień imitujących kryjówki naturalne w drzewach. Budki rozwieszone w lasach są szybko lokalizowane przez nietoperze. Kolonie zasiedlają skrzynki już 1-2 sezonie od ich rozwieszenia.
Znane są również schronienia mopków w szczelinach skał, w jaskiniach i w budynkach stojących w pobliżu lasów. W obiektach antropogenicznych osobniki zajmowały nisze imitujące kryjówki naturalne tzn. wąskie szczeliny np. miejsca za drewnianymi obiciami budynków, za okiennicami.
Poniżej zdjęcie sferyczne z jednego z punktów wieszania skrzynek szczelinowych w Puszczy Kozienickiej w ramach projektu. Na zdjęciu widać 5 skrzynek rozwieszonych w grupie w odległości około 20 metrów od siebie (aby obracać obraz kliknij myszką i przytrzymaj lewy przycisk)
TAGI: mopek zachodni, projekt EOG.